Toen ik besloot om Umrah te gaan doen, wist ik dat het een bijzondere reis zou worden. Maar eerlijk gezegd had ik vooraf niet kunnen inschatten hoe diep het me zou raken. Niet alleen omdat het een heilige plek is, maar vooral door de momenten en lessen die ik onderweg tegenkwam.
Voorbereiding met een open hart
Vooraf was ik vooral bezig met praktische zaken: tickets, accommodatie, en natuurlijk het uitzoeken van de juiste rituelen. Maar wat me het meest bijbleef, was dat ik probeerde met een open hart te vertrekken, zonder te veel verwachtingen. Ik wilde ruimte maken voor wat er op mijn pad zou komen, en dat bleek achteraf heel waardevol.
Aankomst in Mekka: een ander ritme
Toen ik Mekka binnenreed en de Masjid al-Haram zag, was het niet alleen indrukwekkend vanwege de grootte of de drukte, maar vooral vanwege de sfeer. Er hing een soort rust die je niet makkelijk kan uitleggen. Je ziet mensen van overal ter wereld, in verschillende talen, maar allemaal verbonden door diezelfde intentie.
Het aantrekken van de ihram voelde voor mij als het aantrekken van een nieuw ‘jasje’ — eentje die je herinnert aan je kwetsbaarheid en je gelijkheid voor Allah. Ik stond daar met mijn eenvoudige kleding en voelde me tegelijk klein en gedragen.
Tawaf: een persoonlijke dialoog
Tijdens het Tawaf voelde ik me soms bijna alsof ik alleen was, ondanks de duizenden mensen om me heen. Terwijl ik rond liep, sprak ik met mezelf en met Allah. Het was voor mij geen lijstje met standaard gebeden, maar juist een gesprek waarin ik vertelde wat me bezighield — mijn zorgen, mijn dankbaarheid, mijn vragen.
Eén moment staat me nog helder voor de geest: terwijl ik bij de Ka’aba liep, voelde ik een plotselinge emotie opkomen, een mix van dankbaarheid en besef van mijn eigen tekortkomingen. Ik stond even stil, sloot mijn ogen en ademde diep. Dat gevoel van innerlijke eerlijkheid maakte het allemaal nog intenser.
Sa’i: stappen van vertrouwen
Het lopen tussen Safa en Marwah gaf me ruimte om na te denken over vertrouwen en volharding. Het verhaal van Hadjar die water zocht in de woestijn werd tijdens elke stap tastbaar. Soms voelde ik letterlijk de warmte op mijn huid en dacht: hoe hield zij dit vol?
Terwijl ik liep, dacht ik aan dingen in mijn leven waar ik meer vertrouwen in moest hebben, en ook aan situaties waar ik juist los moest laten. Het was een fysieke en mentale oefening tegelijk.
Omgaan met drukte en uitdagingen
De drukte was soms echt een uitdaging. Mensen lopen snel, soms bots je tegen elkaar aan, en de hitte maakt het niet makkelijker. Er waren momenten dat ik dacht: “Dit is best pittig.” Maar juist dat maakte het ook leerzaam. Het vroeg van me om geduldig te zijn, om anderen ruimte te geven en mezelf niet te verliezen in irritatie.
Die ervaring leerde me dat geduld geen abstract begrip is, maar iets heel concreets waar je in het dagelijks leven elke dag mee kunt oefenen.
Kleine momenten met grote impact
Wat ik misschien het mooiste vond, waren de kleine, onverwachte momenten. Zoals het moment dat ik op een rustig plekje in de moskee zat, de geur van wierook rook en het zachte geroezemoes van gebeden hoorde. Of die keer dat een oudere man naast me vriendelijk glimlachte en me een kort advies gaf over het bidden.
Die kleine interacties en stille momenten gaven me het gevoel dat deze reis ook over verbinding gaat — met jezelf, met anderen, en met Allah.
Wat neem ik mee?
Na mijn Umrah voelde ik me niet plotseling veranderd, maar wel bewuster. Bewuster van mijn geloof, mijn intenties, en mijn plek in deze wereld. Het heeft me laten zien dat spiritualiteit niet gaat om perfect zijn, maar om het blijven proberen, het blijven vragen en openstaan.
Ik neem mee dat het oké is om gewoon mens te zijn, met al mijn twijfels en imperfecties, en dat juist dát ook geaccepteerd wordt.
Abdellah’s tips
- Ga met een open hart, zonder te veel vast te houden aan verwachtingen.
- Neem de tijd om echt aanwezig te zijn bij elk ritueel.
- Wees geduldig, ook met de drukte en jezelf.
- Bid met je eigen woorden.
- Let op de kleine momenten — daar zit vaak de grootste betekenis.
Mijn Umrah was geen perfect spiritueel hoogtepunt, maar een reis vol echte, herkenbare momenten. En juist die maken het waardevol. Als jij deze stap wilt zetten: wees eerlijk naar jezelf en sta open voor wat je tegenkomt. Het is jouw persoonlijke reis.
