‘de rust van medina liet me niet meer los’ een terugblik op mijn umrah

Toen ik besloot mijn Umrah te maken, had ik vooral één beeld voor ogen: de Ka’aba in Mekka, het centrum van de Islam en het hart van de Umrah-rituelen. Natuurlijk wist ik dat mijn reis ook naar Medina zou gaan, de tweede heiligste stad in de islam. Maar wat ik niet had verwacht, was hoe diep de rust en de sfeer van Medina me zouden raken — en vooral hoe die rust me lang daarna nog bleef volgen.

Van de drukte van Mekka naar de stilte van Medina

Mijn tijd in Mekka was intens. De enorme menigte, het constante gebed en de indrukwekkende aanwezigheid van de Ka’aba maakten het een ervaring die al mijn verwachtingen overtrof. Toch voelde ik me na een paar dagen ook behoorlijk vermoeid door de drukte en de fysieke inspanning die de rituelen vroegen. Toen ik vervolgens in Medina aankwam, voelde het alsof ik in een heel andere wereld terechtkwam.

Medina ademt een bijna tastbare kalmte uit. Het lijkt een plek waar het tempo vertraagt en waar ruimte is om jezelf te vinden, te reflecteren en je geloof op een dieper niveau te ervaren. De Masjid an-Nabawi, met zijn kenmerkende groene koepel, heeft een serene uitstraling die me meteen in een andere mindset bracht. Waar Mekka de plek is van intense aanbidding en saamhorigheid, voelde Medina voor mij als een plek van persoonlijke verbinding en rust.

Het bijzondere van de Masjid an-Nabawi

Mijn bezoeken aan de Masjid an-Nabawi waren de momenten waar ik het meest naar uitkeek tijdens mijn reis. Het was niet alleen de architectuur of de geschiedenis die me raakten, maar vooral de sfeer en het gevoel van verbondenheid.

Wat me opviel was hoe mensen daar werkelijk samen waren, in stilte en focus. Waar het in Mekka soms een soort georganiseerde chaos is, was het in Medina juist heel vredig. Het bidden vlakbij het graf van de Profeet Mohammed ﷺ, omringd door duizenden mensen die allemaal hun eigen momenten van gebed en reflectie hadden, gaf me een intens gevoel van nabijheid tot mijn geloof.

Een moment dat ik nooit zal vergeten was toen ik in de rust van de moskee zat, de zachte geluiden van het gebed om me heen, en ik voor het eerst echt de tijd nam om te luisteren naar mijn eigen hart. Dat moment was voor mij een diep spiritueel anker.

Het graf van de Profeet ﷺ: een plek van inspiratie en verantwoordelijkheid

Voor mij was het bezoeken van het graf van de Profeet ﷺ een bijzonder emotioneel moment. Ik stond daar met zoveel anderen, maar voelde toch een heel persoonlijke verbinding. Het was niet alleen de fysieke plek, maar vooral wat het vertegenwoordigt: liefde, barmhartigheid, leiding en het voorbeeld dat de Profeet heeft achtergelaten.

Dat bezoek gaf me een gevoel van verantwoordelijkheid. Niet alleen om de rituelen te volbrengen, maar ook om zijn boodschap in mijn dagelijks leven te blijven naleven. Het herinnerde me eraan dat geloof niet alleen iets is wat je één keer per jaar doet, maar een levenslange reis van groei en verbetering.

Reflectie en zelfontdekking

Medina gaf me ook de ruimte om na te denken over mezelf en mijn geloof. Het was een plek waar ik even kon ontsnappen aan de drukte van thuis en mijn hoofd leeg kon maken. Door de rust om me heen kon ik mijn eigen intenties herzien en mijn relatie met Allah verdiepen.

Tijdens mijn wandeling door de stad en de stille momenten in de moskee merkte ik dat ik meer naar binnen keerde. Ik dacht na over mijn leven, mijn doelen, mijn tekortkomingen en mijn dankbaarheid. Die reflectie voelde eerlijk en zuiver — niet omdat ik me verplicht voelde, maar omdat het voelde als een natuurlijke reactie op de omgeving.

Die innerlijke rust, die ik in Medina vond, nam ik mee terug naar huis. Het werd een soort herinnering, een plek in mijn hoofd waar ik naar toe kan als het leven te druk wordt. Het leerde me ook dat geloof niet alleen iets van grote gebaren is, maar juist van die stille momenten waarin je jezelf tegenkomt.

Wat Medina mij leerde over geloof en eenvoud

Een van de meest krachtige lessen die ik meenam uit Medina, is het belang van eenvoud. In de stad waar de Profeet ﷺ woonde, zie je dat het geloof dicht bij de basis blijft: nederigheid, oprechtheid en verbondenheid.

Ik zag hoe de mensen in Medina, ondanks hun verschillende achtergronden en culturen, allemaal met dezelfde eenvoud en toewijding hun geloof beleefden. Het inspireerde me om mijn eigen geloof niet te ingewikkeld te maken, maar juist terug te gaan naar de kern.

Deze eenvoud en de kalmte van Medina gaven me het besef dat spiritualiteit niet iets ver van het dagelijks leven hoeft te zijn. Het kan juist in kleine gebaren zitten: een vriendelijke groet, een moment van dankbaarheid, of simpelweg het rustig nemen van tijd om te bidden.

De vriendelijkheid en warmte van de mensen

Naast de rust en spiritualiteit was de warmte van de mensen in Medina iets wat ik niet snel zal vergeten. Overal waar ik kwam, werd ik vriendelijk begroet, soms zonder dat ik er iets voor hoefde te doen. Die openheid en gastvrijheid maakten mijn bezoek nog waardevoller.

Het gaf me het gevoel dat ik deel was van iets groters, een gemeenschap die verder reikt dan taal en cultuur. Die ervaring benadrukte voor mij het belang van verbinding — niet alleen met Allah, maar ook met de mensen om je heen.

Omgaan met uitdagingen tijdens de reis

Natuurlijk was niet alles perfect. De reis was ook vermoeiend, soms druk en soms voelde ik me onzeker over of ik alles ‘goed’ deed. Maar juist die uitdagingen maakten het voor mij compleet. Ze leerden me om geduldig te zijn, mild naar mezelf en anderen, en vooral om niet te vergeten waarom ik deze reis maakte.

Medina hielp me om die geduld en mildheid te cultiveren. De rustige omgeving gaf me ruimte om te herstellen en weer op te laden.

Wat ik mee naar huis neem

Mijn Umrah was een reis van uitersten: van de intensiteit en energie in Mekka, tot de zachte rust en reflectie in Medina. Maar vooral was het een innerlijke reis.

De rust van Medina is een gevoel dat ik sinds mijn terugkeer koester. Het helpt me om stil te staan in mijn drukke leven, om mezelf eraan te herinneren wat echt belangrijk is. Het heeft mijn geloof verdiept, mijn hart geopend, en mijn perspectief veranderd.

Ik heb geleerd dat rust en geloof hand in hand gaan, en dat het oké is om niet altijd alles perfect te doen. Wat telt is je intentie, je eerlijkheid naar jezelf, en je bereidheid om te blijven groeien.

Tips voor wie Medina wil bezoeken tijdens Umrah

• Neem de tijd om ook echt te genieten van de rust en de sfeer van Medina.
• Bezoek de Masjid an-Nabawi meerdere keren, en zoek ook de minder drukke momenten op.
• Sta stil bij het graf van de Profeet ﷺ, en gebruik die gelegenheid om je intenties te vernieuwen.
• Maak ruimte voor reflectie — wandel, bid, of zit even rustig zonder afleiding.
• Probeer contact te maken met de lokale gemeenschap of medepelgrims; die warmte maakt de reis rijker.
• Wees geduldig en mild voor jezelf als het soms druk of vermoeiend wordt.

Slotwoord

De rust van Medina liet me niet meer los, en ik hoop dat mijn verhaal jou inspireert om diezelfde rust te ervaren. Umrah is een bijzondere reis die je op verschillende manieren kan raken. Voor mij was het vooral een herinnering dat geloof ook gaat over stil worden, luisteren en openstaan.

Of je nu voor het eerst gaat of je hebt het al vaker gedaan: neem die rust mee, laat het je vullen en verrijken. Want soms is het juist die kalmte die het meeste betekent.

Broeder Shoaib El Kandoussi